Fyrsta tilnefningin í ár

Árshátíð krumma er á næsta leiti. Og þá stendur þjóðin jafnan á krummanum - er með krummann í hálsinum. Því þá er rauða hrafnsfjöðrin veitt fyrir athyglisverðustu kynlífslýsingu í bókmenntum liðins árs.

Á liðnu ári var það Hermann Stefánsson sem varð hlutskarpastur, en það sem hreif dómnefndina upp á hrafnsfjöðrunum var eftirfarandi lýsing úr skáldsögu hans, Algleymi:

Hold hans opnaðist eins og rós. Þau sviptu hvort annað klæðum, óþreyjufull eins og börn, það líður að helgum tíðum. Helgi holdlegra fýsna svífur yfir vötnum og undankoma án sögu er útilokuð. Nú hljóp steingert holddýrið inn í opið myrkur, blautt og bjóðandi rjóðrið. Allt iðaði af skordýrum. Grasið bifaðist, dýrið tinaði og ólmaðist innan um trén sem mynduðu veggi rjóðursins sem var fullt af flögrandi páfagaukum.

Svo stigu þau inn í ljósið

En nú er sem sagt komið að tilnefningum fyrir árið 2009. Sá fyrsti sem nýtur þeirrar upphefðar er Mikael Torfason fyrir skáldsögu sína, Vormenn Íslands, sem fjallar meðal annars um fyrrverandi ritstjóra "Dagblaðsins". En þar kemur fyrir þessi lostafulla lýsing:

Og Biggi þóknaðist Önnu þarna í Range Rovernum. Hann þurfti á öllu sínu að halda til að missa ekki stjórn á sér og kyrkja hana fyrir allan sársaukann sem hún hefði valdið honum. Hann hefði samt ekkert haft í hana. Hún hefði örugglega lamið hann því um þessa helgi var Biggi enn að jafna sig á lyfjameðferðinni og því við það að missa meðvitund eða æla. Þetta var samt gott, fannst honum. Hann mun aldrei geta lýst því hversu gott þetta var. Að vera elskaður.
En það var samt ekki Biggi sem tók hana til sín og reif hana úr fötunum. Anna tók völdin, eins og alltaf. Hún ræður öllu. Hann hefur alltaf setið og staðið eins og hún skipar. Stundum þarf hún ekki að segja neitt, eins og í bílnum síðustu helgi. Hún hallaði sér bara að honum og áður en hann vissi af sat fyrrverandi konan hans ofan á honum angandi af brennivíni og hann starði á hana. Hlustaði á stunurnar og langaði til að brotna niður og grenja. Hún réð ferðinni og Biggi upplifði óeinlægt kynlíf á næmasta hátt sem hægt er að hugsa sér. Hver einasta taug líkamans nam minnstu snertingu. Honum hafði aldrei liðið jafn vel og aldrei jafn illa.