Kynferðisglæpum hefur fækkað um 85% á síðustu 25 árum

Nauðganir hafa verið nokkuð í umræðunni nýlega, eftir birtingu á tölum um fjölda nauðgana á árinu. 

Undanfarin ár hefur verið unnið mikið, gott og þarft starf við að ná umræðu um kynferðislegt ofbeldi upp á yfirborðið, aðstoða fórnarlömbin og refsa gerendum.  Því má búast við því að málin séu frekar skráð og um þau fjallað opinberlega.  Stöðugt er nú fjallað um kynferðisglæpi  og mér finnst varla líða sá dagur að ekki sé að finna slíkar fréttir í fjölmiðlum.  Eðlilegt er því að mörgum finnst eins og að þessum málum sé að fjölga. 

Einhverra hluta vegna hefur það hins vegar ekki farið hátt að tölur frá BNA sýna að kynferðisglæpum hefur fækkað þar um 85% á síðustu 25 árum.  Samkvæmt áliti Anthony D´Amato er ástæða þessara ótrúlegu umskipta ekki að rekja til bættrar löggæslu, hertra refsinga eða fjölmiðlaherferða, heldur einfaldlega betra aðgengi að klámi.   D´Amato sýnir meira að segja fram á að í þeim fylkjum þar sem aðgengi að netinu er best hefur nauðgunum fækkað en fjölgað í þeim fylkjum þar sem minnst aðgengi er að neti.  Sterk vísbending, þó það sanni að sjálfsögðu ekki orsakasamhengi.

Ekki er ég að mæla með klámi né gera lítið úr þeirri lítilsvirðingu við konur sem það felur í sér.  Af tvennu illu í samfélaginu er þó enginn í vafa um að það að nauðga konu er verra en að taka mynd af henni berrassaðri með hennar samþykki. 

Ég hef enga sérþekkingu á nauðgunarrannsóknum en ef þessar tölur eiga almennt við á vesturlöndum eru þær stórfrétt.   Nauðgun er hræðilega algengur og ólíðandi ofbeldisglæpur sem skilur eftir sig varanleg ör á sál þolandans og verður að reyna að útrýma með öllum ráðum.   Hingað til hefur feminístiska baráttan gegn nauðgunum falið í sér baráttu gegn klámi, byggt á þeirri kenningu að klám leiði til nauðgana þar sem klámið feli í sér lítilsvirðingu á konum. 

Kynlíf í einhverju formi á hins vegar að flokka til grundvallarþarfa mannkynsins, líkt og næringu og svefn.  Því verður að skoða það með opnum huga hvort unnt sé að fækka kynferðisglæpum með því að létta hömlum af klámi eða auðvelda aðgengið að því.

Kenningin um klámið er hins vegar bara ein af mögulegum skýringum á fækkun nauðgana.  Man einhver eftir vandræðum við að ná tómatsósunni úr glerflöskunni, sem nú er liðin tíð eftir að farið var að selja tómatsósuna í plasti?  Ástæðan fyrir því að glerið var notað lengi vel voru rökstuddar grunsemdir um að efni úr plastinu sem líkjast estrógenum geti borist í menn og truflað testosterónframleiðsluna.  Þær kenningar eru reyndar enn til en iðnaðurinn virðist hafa fengið sitt í gegn.

Ég veit ekki hvort kenningin um plastið í tómatsósuflöskunum er rétt, en testosterónmagn í bandarískum karlmönnum hefur sannarlega farið lækkandi, hver sem skýringin á því er.  Fjöldamörg önnur efni í umhverfi og matvælum koma til greina og þetta er ein af óteljandi ástæðum til að borða sem mest af lífrænt ræktuðum mat.

Þessi áhrif eru ekki bara í BNA, í Danmörku eru líka til nákvæmar tölur um sáðfrumuframleiðslu þar sem fjöldi í ml hefur helmingast á s.l. 60 árum, líklegast vegna mengunar.

Ef við höldum áfram að menga heiminn má því vera að það leiði ekki bara til þess að nauðgunum verði útrýmt heldur einnig karlmönnum.

 

 

Athugasemdir

[halkatla, 18.12.2006 kl. 17:01]

ég fór og las mér til um þetta því af mér fannst það sem hér stendur svo áhugavert, en komst þá bara að því að enn er konum nauðgað á innan við mínútufresti útum öll bandaríkin og að þessar tölur eru vægast sagt umdeildar. 1991 var einhverjum hápunkti náð í því landi, en þótt opinberum tilfellum fækki þá fækkar ekki hringingum í neyðarlínur eða hjálparlínur. 

[Hjalti Már Björnsson, 19.12.2006 kl. 12:55]

Ekki er ég að gera lítið úr alvarleika nauðgana né efast um að enn sé þetta allt of algengur glæpur.  Ég er bara að benda á hvað tölur um fjölda kærðra nauðgana eru ónákvæmur mælikvarði á umfangi vandans, óteljandi þættir geta haft áhrif á hvort konur kjósa að kæra nauðgunina. 

Áhugavert væri að sjá vandaða könnun meðal t.d. fertugra íslenskra kvenna sem spyrði hversu margar þeirra hafa orðið fyrir kynferðislegu ofbeldi.  Ég man ekki eftir að hafa séð slíka rannsókn og þigg gjarna ábendingar ef einhver hefur.