Lófi hennar var mjúkur

Á krepputímum blómstrar kynlífið sem aldrei fyrr. Og greinilegt er að íslenskir rithöfundar eru vel með á nótunum fyrir þessi jólin. Þeir bregðast ekki þjóðinni á ögurstundu.

Ný tilnefning hefur borist til rauðu hrafnsfjaðrarinnar, sem veitt er fyrir athyglisverðustu kynlífslýsingu í bókmenntum ársins.

Guðmundur Andri Thorsson sendi nýlega frá sér skáldsöguna Segðu mömmu að mér líði vel og bregst ekki þjóðinni í þrengingum. Kolbrún Bergþórsdóttir kom með ábendinguna, sem hér fylgir:

- Komdu, sagði hún og dró mig af stað inn í svefnherbergi. Hún gekk hægt og tígulega og tíndi af sér einkennilega margsamansettan kjólinn og ég elti hana, hélt í höndina á henni en fláði af mér treyju og bol með hinni. Lófi hennar var mjúkur. Hún lét fallast nakin á rúmið og reis upp við dogg á meðan hún horfði á mig fara úr buxunum og nærbuxunum uns ég stóð andspænis henni í alveldi umkomuleysis míns. Ég var nakinn en snerting hennar var svöl og létt. Hún snerti mig og það var mjúkt og annarlegt eins og ég væri í þann mund að ganga inn í aðra heimsálfu, hlýja og blíðlega. Ég færði mig nær henni en hikaði svo og færði mig aftur fjær eins og fælið karldýr og í smástund leið þeim hluta af mér sem hikar og hræðist eins og milli okkar væri fjallgarður og stórfljót sem enginn kæmist yfir nema fuglinn fljúgandi. Ég ræskti mig og brost hálf vandræðalega og sagði: Það er svolítið langt síðan ég hef gert þetta ...

- Líka ég, sagði hún: Manst þú hvað maður gerir næst?

Hún tók í báðar hendur mínar og kippti mér svo til sín furðu létt og snöggt. Ég lagðist nakinn milli fóta henni og í sömu andrá kom fuglinn fljúgandi og dreifði sæði mínu í hið hvíta lín.

Ég studdist enn fram á handlegginn og horfði á hana. Í alveldi míns umkomuleysis. Svo sprungum við bæði, og ég sagði: Jaaaá!

Það er ljóst að keppnin verður hörð um rauðu hrafnsfjöðrina. Þjóðin nýtur góðs af.

Spara pening með auknu kynlífi

Athugasemdir

[Árni Matthíasson , 2.12.2008 kl. 17:54]

Það verður erfitt að toppa þetta:

"Ég lagðist nakinn milli fóta henni og í sömu andrá kom fuglinn fljúgandi og dreifði sæði mínu í hið hvíta lín."

Nú eða þetta:

"Ég var nakinn en snerting hennar var svöl og létt. Hún snerti mig og það var mjúkt og annarlegt ..."

Úff ...