Rendon

Rendon.  John Rendon. Þetta nafn er of stórt fyrir mig. Svo fjarlægt og tengt svo mikilli djöfulmennsku að ég hélt að það væri ekki mögulegt að ég myndi hitta slíkan ógeðslegan glæpamann á lífsleiðinni minni. Ekki er ég að búast við því að hitta Al Capone fyrr en í næsta lífi. En það gerðist. Ég hitti John Rendon. Magnað. Hér í Kabúl. Spjallaði við hann kvöld eftir kvöld og hann gaf meira að segja ráð um hvernig við Íslendingar ættum að koma okkur uppúr fjármálakrísunni. Rendon. Nú er djöfullinn sjálfur kominn til hjálpar í djöfullegum aðstæðum okkar Íslendinga. Rendon er sakaður um alla glæpi almannatengsla sem þekkjast. Hann er sakaður um að hafa að hafa tekið að sér það verkefni að ófrægja Saddam Hussein og undirbúa bandarísku þjóðina fyrir innrás í Írak. Hann er sakaður um að veitt þjóð sinni aðgang að lygum og þvættingi  í þeirri von að sannfæra hana um mikilvægi þess að gera innrás í landið. Hann er sakaður um frekar ógeðfelld plott í Kólumbíu og öðrum löndum Suður-Ameríku. Hann er sakaður um að vera frekar ógeðslegur. Hann er stór "player" í almannatengslum í heimspólitíkinni. Hann hafði stóra samninga við ríkisstjórn George Bush á meðan sá hernaðarforseti undirbjó hverja innrásina á fætur annarri. Ég var spenntur að sjá Rendon. Spenntur fyrir því að hitta hann. Ég verð að viðurkenna að ég hálfvegis var að bíða eftir hornum og hala. Og ef ekki hornum og hala að þá væri í það minnsta eitthvað járnað glott á andliti hans, eitthvað sem maður tengir við illvirki. Eða að þarna væri ótrúlega sjarmerandi og heillandi maður sem fengi alla til að elska sig, einsog psykopatarnir eru; sýnast elskulegir og snúa þannig öllum í kringum sig til ýmissa ógeðfelldra verka. En ekkert af þessu var raunin. Það voru ákveðin vonbrigði að hitta Rendon, því hann er frekar feitur maður, frekar vinalegur en ekkert umfram það venjulega. Engin horn á höfði hans, né djöfullegt glott. En hann er ekkert sérstaklega vinsamlegur heldur, ekkert sérstaklega sjarmerandi. Það er eiginlega ekkert sérstakt við hann. Hann er eins venjulegur maður og hugsast getur. Kannski aðeins feitari en gengur og gerist, annars: venjulegur. Það að vera venjulegur hreinsar samt engan af þeim glæpum sem hann er sakaður um og ég veit ekkert hvað er reyndin með þau mál. Ég sá líka Saddam Hussein á sínum tíma ganga fyrir framan mig inní réttarsalnum í Bagdad; sá leit ekki illmannlega út, hann var bara vinsamlegur gamall maður. Samt efaðist ég ekkert um að hann væri sekur um flesta þá glæpi sem hann var sakaður um. Rendon. Ég veit það ekki. Ég spurði hann útí ýmislegt sem ég hafði lesið um hann, til dæmis lygarnar sem hann hafði átt að hafa breitt út um Írak og það sem hann gerði í Kólumbíu. Hann vildi ekki kannast við neitt. Ég spurði hann útí útvarpsstöðina sem hann hafði stofnað í Kúrdistan til að vinna gegn stjórn Saddams Hussein. Sem átti að hafa verið eytt þegar Saddam ákvað allt í einu að ráðast inní Kúrdistan og samkvæmt þeim upplýsingum sem ég hafði fengið af netinu hafði her Saddams drepið alla hundrað starfsmenn útvarpsstöðvarinnar en Rendon sagði að nánast allir hefðu sloppið. Ég veit ekkert hvað er rétt. Fannst reyndar óþægilegt að allar ásakanirnar sem ég beindi að honum var svarað með því að þetta væri ósatt. Ekki að ég efist um hans orð né orð blaðamannanna. Það virðast allir geta logið af mjög mikilli sannfæringu hvort sem þeir kalla sig blaðamenn eða almannatengsla menn. En það hefði verið skemmtilegra og boðið uppá dýpri samræður ef eitthvað af þessum ásökunum hefðu verið að hans mati í það minnsta hálf sannar. Hann sagði mér samt skemmtilegar sögur af mistúlkun og misnotkun upplýsinga. Hann sagði mér líka frá því í nákvæmum smáatriðum hvernig Ísland ætti að koma sér útúr vandræðum sínum og lagði þar aðaláherslu á ferðamannaiðnaðinn - þótt ég verði að taka fram að þarmeð var hann hreint ekki að tala gegn álverum, enda taldi hann þau líka vera mikilvægan þátt í framgangi næstu ára. Ég hélt ég hefði hitt djöfulinn sjálfan - loksins. En varð fyrir vonbrigðum með það hvað þetta var voðalega venjulegur maður. En hvort að djöfullinn sé þannig; bara voðalega venjulegur maður eða ekki, það veit ég ekkert um.