Karlar?

Hér með lýkur lífi mínu sem hrein bloggmey eftir að hafa fylgst með færslum hinna háæruverðugu Krumma. Og það er nú ekki slæmur félagsskapur til afmeyjunar...

 Ég hef tekið eftir því að nokkrir meðlimir þess ágæta félagsskapar eru býsna duglegir að sækja dætur sínar í fimleikatíma hjá íþróttafélaginu Gróttu. 

Þar sem ég sat í sömu erindagjörðum síðasta mánudag og beið eftir dóttur minni kemur faðir með dóttur sína í fanginu. Þegar hann gengur fram hjá mér dillandi barninu heyri ég hann spyrja hróðugur: ,,Hver er besti kallinn"?

Það líður smá stund áður en barnið svarar: ,,Mamma".

Vonbrigðin leyna sér ekki:,,Já, en mamma er kona"! 

Ég náði því miður ekki niðurlagi samtalsins, og kannski eins gott því að þetta stefndi í meiriháttar ósigur. Ég er nefnilega nokkuð viss um að mamma var líka besta kerlingin.

Er kannski kominn tími til að þessar mæður nái í börnin sín á fimleikaæfingar?

Athugasemdir

[Krummi, 26.11.2006 kl. 23:56]

Þá er einni bloggjómfrúnni færra! Mikið getur veröldin verið öfugsnúin! Vont að pabbinn sé ekki einu sinni besti kallinn. En getur ekki verið, svona ef maður reynir að horfa jákvætt á málin, vera pínulítið bjartsýnn, gefa honum smá séns, að hann fái að vera besta kellingin?