Opið eins og vængjahurð

Enn fjölgar athyglisverðum kynlífslýsingum. Um auðugan garð að gresja í bókmenntum liðins árs. Nú tilnefnir félagi krummi, Örn Úlfar Sævarsson, lýsingu úr bókinni Kalt er annars blóð eftir Þórunni Erlu-Valdimarsdóttur.

Hrútur er svo mikill þar sem tenging við hitt kynið á sér stað að hann hefur
alla ævi gert aðra karlmenn í sturtu, leikfimi, sundi og fótbolta miður sín. Og
flaggað frítt. Hann þarf ekkert extra að gera við konu, sérstaklega ekki svo
smáa og móttækilega sem Unni, limurinn er svo breiður að hann ryður snípnum og
þeim hluta snípsins sem liggur meðfram opinu eins og vængjahurð, eins og karmar
ætli af dyrunum í hvert skipti er hann fer þar um.

Og síðar í sömu bók:

Hann áttar sig á því að karlar sem hafa bara verið með ungum konum vita í raun
lítið hvað kynlíf er. Hún e óseðjandi án þess að vera frek, vill bara blóðlega
ef hann leitar eftir. Hún fær það hvernig sem hann nálgast hana, með fingri,
framan frá, aftan frá, ofan á honum og jafnvel um leið og hann fer inn í hana,
fær multiple orgasm svo að líkaminn slær eins og hjarta. Ekki bara að leggöngin
dragist sundur og saman heldur allir vöðvar frá miðjunni neðan við naflann, svo
að hendur og fætur slá með. Samt er hún mjúk og afslöppuð, þar eru ósjálfráðir
vöðvar að verki. Honum til furðu er hann kominn í skóla á þessa eyju, í fagi
þar sem hann taldi sig meistara en hafði aldrei hitt hofgyðju fyrr. Þgar þau
loks fara á fundinn með lögfræðingi og stjúpbörnum Eyvindar hafa þau legið
saman hverja nótt.