Sigurvegarinn er Steinar Bragi!

Mjög erfitt var að komast að niðurstöðu um hver hlyti rauðu fjöðrina þetta árið en á endanum varð Steinar Bragi hlutskarpastur. Ingunn Snædal var harðasti keppinautur hans þótt kynlífslýsingar þeirra væru eins ólíkar og hvítt og svart á þeim litlausa fleti sem kynorkan er sett á. Ekki fyrr en kynorkan er sett á hold og kynfæri verða töfrarnir til. Ingunn heillaði ljóðaljóðsnefndina með eftirfarandi orðum:

besta ljóðið
skrifa ég með tungunni
neðan við nafla þinn

En Steinar Bragi sigraði ljóðaljóðsnefndina sem reif enn eina rauðu hrafnsfjöðrina af holdi sínu og lét hana falla í skaut höfundarins. Hann getur nostrað við fjöðrina og látið hana leika um líkamann, montað sig af henni við ættingja og vini fram á grafarbakkann en þetta er heillafjöður sem aldrei má týnast. Verðlaunin verða ekki meiri í lifanda lífi en að fá hrafnsfjöðrina. Eftir það er allt aukaatriði. Texti hans tendraði allar ógeðstilfinningar nefndarinnar og því er hann verðugur sigurvegari síðasta vetrar:

"Hann sat við endann á rúminu og horfði upp á milli lappanna á stelpunni, hugsaði um öll orðin sem komu frá henni á meðan hún lifði, hversu þögul hún var núna og hversu þögulir líkamar voru yfirleitt án loftsins sem dróst inn í þá og kom aftur út sem orð; hvernig þögnin stækkaði líkama, þandi þá upp í stærðir sem rifu í sig sjálfsverur, hugmyndir, heimsmyndir. Neðri hluti líkamans - rasskinnarnar, bakið, aftanverð lærin - var fjólublár, blóðið hafði safnast þar fyrir og storknað. Innri skapabarmarnir voru dökkleitir og næstum svartir, þrýstust langt út um rifuna eins og Rafflesíublóm sem vildu brjótast upp á yfirborðið. Stundum fannst honum eins og hún myndi úthverfast skyndilega, í einni afgerandi hreyfingu - það sem væri innan í henni vildi komast út. Hann sleikti hana alla, gróf andlit sitt djúpt inn í hana og hugsaði um fjölskyldur í verslunarferð í Kringlunni eða í Mjóddinni eða í Smáralind, sleikti andlit pabbans sem talaði alvarlega í gemsa, mömmunnar sem horfði á útstillingar í gluggunum, sleikti fölt andlit barnsins öskrandi í kerru, sleikti augun í því og varirnar og nasirnar og eyrun, sleikti framfarir þjóðarinnar, kaupgetuna, þjóðarskuldirnar, þjóðarframleiðsluna, leigumarkaðinn, sleikti allan Halldór Laxness, puttana hans og andlitið, sleikti metnað hans fyrir hönd þjóðarinnar, sleikti allan bankastjóra Kaupþings á leiðinni út á flugvöll, sleikti bankastjóra Glitnis, viðhorf hans, frumkvöðlasiðferðið, dirfskuna, duginn, portfólíóið, tónlistarsmekkinn, ræðurnar í fimmtugsafmælinu, sleikti fréttirnar, ritstjórn Morgunblaðsins, Spaugstofuna, þuli Sjónvarpsins, ríkisstjórnina, stíflurnar, gufuaflsvirkjanirnar, hálendið, umræðuþættina, sleikti alla sem duttu í'ða eða ekki, þá sem höfðu væntingar, fannst gaman eða leiðinlegt, sleikti innlifun fólksins, brandara þess, þjáningu, löngun, dofnaði saman við þetta allt."


« Síðasta færsla | Næsta færsla »

Bæta við athugasemd

Ekki er lengur hægt að skrifa athugasemdir við færsluna, þar sem tímamörk á athugasemdir eru liðin.

Innskráning

Ath. Vinsamlegast kveikið á Javascript til að hefja innskráningu.

Hafðu samband